28 lipca obchodzony jest Światowy Dzień Wirusowego Zapalenia Wątroby. To nietypowe święto obchodzone jest w celu podniesienia świadomości zdrowotnej społeczeństwa na temat WZW typu A, B, C, D, E i G. To również data urodzin Barucha Samuela Blumberga, który zasłynął identyfikacją wirusa zapalenia wątroby typu B.
Wirusowe zapalenie wątroby (WZW) to schorzenia, które często przez długi czas nie dają o sobie znać, jednak prowadzą do zakażenia wątroby i stanowią ósmą przyczynę zgonów na świecie. Wywołują je wirusy hepatotropowe, które uszkadzają ten ważny organ. Wyróżnia się sześć typów WZW (A, B, C, D, E, G) – różniących się zarówno objawami, drogami zakażenia oraz metodą leczenia.
Wirusowe zapalenie wątroby typu A
WZW A to zapalna choroba miąższu wątroby, wywołana przez wirusa typu A. Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową (95%) poprzez spożycie zakażonej wody, żywności w niej umytej lub z niej pochodzącej (ryby, owoce morza). Wirusowe zapalenie wątroby typu A ma dwie fazy, które charakteryzują się różnymi objawami. W fazie zwiastunowej osoba chora może doświadczyć ogólnego złego samopoczucia, niewysokiej gorączki, bóli stawowo-mięśniowych, braku apetytu, zaburzeń smakowo-węchowych, nudności i wymiotów. Ostrą fazę zakażenia cechuje ból w prawym podżebrzu, zażółcenie skóry, ciemniejsza barwa moczu, a czasem także odbarwienie stolca. Jeśli chodzi o proces leczenia WZW A to na chwilę obecną nie istnieje lek, który skuteczne eliminowałby wirusa z organizmu. Przyjmuje się, że typowe objawy choroby ustępują samoistnie w ciągu 6 miesięcy. Jak zatem ustrzec się przed zarażeniem? Poza dbaniem o higienę istotną formą zabezpieczenia jest szczepienie ochronne.
Wirusowe zapalenie wątroby typu B
Kolejnym schorzeniem jest wirusowe zapalenie wątroby typu B – czyli wywołana przez wirusa WZW typu B chorobą miąższu wątroby. Do zarażenia dojść może w trojaki sposób: pozajelitowo (poprzez kontakt z krwią chorego), poprzez stosunek płciowy lub okołoporodowo co oznacza, że w czasie porodu dziecko zostaje zarażone przez matkę. Choroba zwana również „cichym zabójcą” w wielu przypadkach jest bezobjawowa. Istnieją jednak pewne symptomy, świadczące o tym, że doszło do zakażenia. Zwiastunowe objawy tego typu choroby są bardzo podobne do objawów grypy. Z kolei w przypadku zaawansowanego stadium WZW B pacjent zmaga się z takimi dolegliwościami jak żółtaczka (spowodowana wysokim poziomem bilirubiny we krwi), odbarwionym stolcem, powiększeniem śledziony i wątroby, zmienionym kolorem moczu czy bólem w prawym podżebrzu. Choć WZW B uznawana jest za jedną z najczęściej występujących chorób zakaźnych, około 90% pacjentów udaje się wyleczyć. W przypadku pozostałych 10% pacjentów ze stwierdzonym zakażeniem WZW B choroba może przyjąć postać przewlekłej, a nawet doprowadzić do marskości wątroby. Dlatego zaleca się szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B.
Wirusowe zapalenie wątroby typu C
WZW C wywoływane jest przez HCV czyli wirus Hepatitis C Virus. Został wynaleziony w 1989 roku i może wystąpić aż w 6 odmianach, zależnych od genotypów. W Polsce najczęściej spotykaną odmianą WZW C jest ta, wywoływana przez genotyp 1, charakteryzująca się szybką mutacją. Jeszcze do niedawna ten typ wirusowego zapalenia wątroby był nazywany potransfuzyjnym, być może ze względu na fakt, że głównym czynnikiem zarażenia był i wciąż jest niewłaściwy poziom obsługi pacjentów w placówkach służby zdrowia, gdzie (niestety) zdarzają się przypadki nieprzestrzegania procedur sanitarnych podczas wykonywania drobnych zabiegów medycznych jak np. badania krwi. W przypadku 20% pacjentów do zakażenia dochodzi wskutek korzystania z usług salonów tatuażu lub piercingu oraz dożylnego zażywania narkotyków. Warto podkreślić, że istnieje również niewielkie ryzyko zarażenia się WZW C poprzez kontakt płciowy. Pacjenci mogą przez wiele lat nie wiedzieć nawet o zakażeniu WZW C (95%), ponieważ najczęściej występuje on bezobjawowo. O zakażeniu pacjent najczęściej dowiaduje się niestety wówczas, kiedy dojdzie do niewydolności wątroby. Leczenie tego schorzenia przebiega farmakologicznie. Od 2015 roku na rynku dostępne są leki, które znacząco podnoszą szanse na całkowite wyleczenie. To bardzo dobra wiadomość zwłaszcza, że nie istnieje szczepionka na WZW C.
Wirusowe zapalenie wątroby typu D
Kolejnym typem wirusowego zapalenia wątroby jest typ D, który to w przeciwieństwie do pozostałych chorób nie występuje samodzielnie. WZW D występuje u pacjentów zakażonych wirusowym zapaleniem wątroby typu B. Metody leczenia są analogiczne jak w przypadku wcześniej opisanego WZW B.
Wirusowe zapalenie wątroby typu E
Ten typ WZW występuje najczęściej w rejonach o niskim poziomie higieny. Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową, poprzez spożycie zanieczyszczonej wody lub żywności. Choć WZW E występuje na całym świecie, inaczej jest w przypadku szczepionki, która została zarejestrowana w Chinach dopiero w 2011 roku. Trudny dostęp do farmaceutyków powinien więc być powodem do zapobiegania rozprzestrzeniania się tego typu WZW. By tak się stało wymagana jest poprawa warunków sanitarnych, szczególna dbałość o pożywienie i ogólne podniesienie samoświadomości ludzi.
Wirusowe zapalenie wątroby typu G
W 1995 roku odkryte zostało wirusowe zapalenie wątroby typu G zwane także wirusem GB-C, GBV-C i HGV. Zakażenie tym typem może prowadzić do zapalenia wątroby, jej marskości, a w rezultacie doprowadzić do raka wątroby. Do zakażenia tym typem WZW może dojść poprzez kontakty płciowe, ale znane są także przypadki, kiedy to do zakażenia doszło np. wskutek przetoczenia krwi.
Obchody Światowego Dnia Wirusowego Zapalenia Wątroby do doskonały powód do zwiększania świadomości społeczeństwa na temat tych schorzeń. Warto zapoznać się z informacjami na tema dróg zakażenia jak również metod przeciwdziałania chorobie. Jedną z nich są szczepienia. Zachęcamy do skorzystania z usług naszego centrum, gdzie dostępna jest szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. Profilaktyka to podstawa zachowania zdrowia – nie zapominajmy o tym, zwłaszcza w takie dni jak dzisiaj.
